Öğretmene Mektup

yağmurla müşterekliğindir yeşertmek

çiçeğe can veren su, parmak uçlarında dolaşan kan

ezelde böyle yazıldın, böyle çâre kılındın

uçar dün, uçar bugün; bir çocuk kalbinde kalır adın

okunur ya bir şiirdir bu, şuurun o debdebeli ihtişamında

yakanda yedi toprağın dört denizin kokusu,

ince oyalar dokur gibisin, gökkuşakları boyar gibisin

uçar kuş, uçar bulut; bir vatan âtisinde yaşar adın

suya bırakılan gülden yaktığın türkü duyulmakta

halka, halka; dağ doruklarından bozkır ortalarına

öğretmekle yaşatmayı taşıdığın rûhun bin bir asırdır

kuru gürültülerin arasından ince ince sızmakta

Fırat senden akar, Dicle senden;

Kaçkarlar senden görülür, Beydağları senden

dalgalanır bayrak, bir çocuk göndere çekmeyi öğrenir senden

uçar kelime, uçar cümle; bir millet dilinde yaşar adın

mum erir, lüküs söner; pervâne âteşe düşmez, gider

yüzünde gölgelenen keder, kara tahtanın önünde güle döner

parmak uçlarında dolaşan kan, cân olur da sirayet eder

dünyaya çilehâne derler, yolcu yola senin rahlenden girer

kalbinde taşıdığın sarkaç gül ile bülbülü anlatmakta

gül olan bülbülü, bülbül olan gülü sende bulmakta

serin o ikindi akşamında, dünya durulduğunda ardında

kalır halka, kalır su; bir mor dağda tüten ocakta yaşar adın

Eray Yıldız