tasfiyeler

II

hızır kıssasından ne anladım

özne, nesne ve yüklemin

ilahi plandaki varlık ve yokluklarının

kime ve neye nasıl hizmet ettiklerini

bilebilecek tek kudret

mizanı ve unsurlarını yaratandır.

insan bunların tümünü değil

sadece bunların tümünü bilebilecek

tek bir kudretin olduğunu idrak edebilir.

hâliyle kendi varlık ve yokluğunun da

tam olarak ne anlama gelip gelmediğini

yalnızca yaratıcıdan öğrenebilir.

bak geç

medi

şeker suda erimeyi kimya kitaplarından öğrenmedi.

gözyaşları ve denizlerin tuzlu olması arasındaki nötr korelasyon

edebiyatın umurunda olmadı.

bir bağlantı kurmamı istiyorsun

sebep arıyorsun

gördüm ve eridim,

çözündüm,

karıştım.

“beni kırdın.” cümlesinin örtülü anlamı, beni kırmamak için kendin kırılmalısın, olmamalı.

geçmişime küstün geçmişim oldun

ben maalesef haksızım

e sen de iyi ki haklısın(!)

esmerşekerim

elim elini buldu da tanıdı

siyah çerçeveli gözlüğünden

gördüğüm kadarıyla

bakabiliyorum gözünden dünyaya

başımıza gelenleri anlatmıyoruz

çün başımıza gelsinler de

anlatalım diye yaşamıyoruz

burası

yalnızca senin yatmadığın

ve sadece benim ziyaret ettiğim

bir mezar

ben taşıyım

ve taşın yazanıyım

taşta yazanım

yazılmayan nicesini de

beni taşa döndürse de

ben biliyorum

henüz kendisinde beklenen değil

kendisinden beklenilen bir dünya iken

canım, güzelim

zaman bile geri dönülemeyecek kadar geçmedi

geceleri kaç kadının yanına uzandım da uyumadım

kaçının yanından uyanmadan kalktım

simit sabahlarına.

her şeyi yenebilirim güzelim

zamanı geri döndürebilirim

entropi yasasından hüküm giyebilirim böylece

yine de o kayayı o sahile geri indirebilirim.

cebimde bir kitap ayracı

ve iki kişilik bilet

bizi kıyımızın kasvetinden uzaklaştırabilirim

ama seni yenemem.

yağmur sonrası solucandan önce günışığına çıkışın

bir çiçeği sevmenin en güzel mevsimi

bir çiçeği solmanın en güzel mevsimi

bir çiçekten sevmenin en güzel mevsimi

bir çiçeği sezmenin en güzel mevsimi