gözün gördüğü ufka

usul bir ses içimden

bu yolların başından

varmanın eşiğinden

durma devam et diyor

rüzgâr eser saçımdan

yolduğum ilk telinden

ak saçlı genç başımdan

inatla dökülmüyor

parmakların izinden

nasırlı avucumdan

duasız ellerimden

ah ki bir şey gelmiyor

takvim yapraklarından

saat akreplerinden

şu hergele zamandan

ha deyip geçilmiyor

gün geceye dönmeden

yakamoz da çıkmadan

güneş hiç bilinmeden

doğu da bulunmuyor

şarap mantarlarından

rakı kadehlerinden

sigara dumanından

medet umulamıyor

rükûya eğilmeden

secdeye varılmadan

kâbeye dönülmeden

sükûna erilmiyor